علیهالسّلام دومین مجموعه شعر سیدمحمدحسین حسینی مشتمل بر پنجاه و دو غزل آیینی‌ست که چاپ سوم آن توسط نشر نزدیک‌تر منتشر شده است. غزلی از این کتاب را با هم می‌خوانیم:
به دلم وعده داده بودم تا عاشقی را کنار بگذارم
بعد فهمیدم از محالات است هر چه پا به فرار بگذارم
شادی‌ام رفت و بی‌تو ماتم شد کمرم زیر بار غم خم شد
کاش می‌شد که بارهایم را روی دوش قطار بگذارم
من همان شاعر حوالی ری، خسته از حرفهای پی در پی
آمدم بیت بیت مشهد تا در دلم واژه کار بگذارم
خسته‌ام از نگاه دورادور، از قدمگاه‌های نیشابور
باید انگار بعد از این با تو زیر گنبد قرار بگذارم
دوست دارم تورا برای خودت چه کسی گفته ضامنم باشی
آهویی عاشقم که آمده‌ام تا قرار شکار بگذارم
شاهرود است و بی‌قرارانت، سبزوار است و سربدارانت
بی قرار آمدم خراسان و می‌روم سر به دار بگذارم