مجموعه بی هنگام کتاب غزلهای احمد مجیدی است که توسط نشر نزدیکتر به چاپ رسیده است. یکی از شعرهای این مجموعه را با هم میخوانیم :
مهتاب را بـه گونـهی بـاران نوشـتهاند
باران بهانـه بـود، تـو را آن نوشتهاند
بـا حرف یـک نگـاه به وصف گـذشتنت
شرحـی به روی صفحهی دوران نـوشتهاند
جا مانده خاطری که هواداریات کند
وارونـه دردهای فــراوان نــوشـتـهانـد
با گریه میشود که گریزان شد از زمان
شـایــد بــرای بخت تـو تــاوان نوشتهانـد
ما را جـدای خوانده، تو را رفـته خواندهاند
آغاز قصه واژهی پایان نوشتهانـد
مـن مـاندهام غریب و تـو هـم بـا خودت بمان
شـاید دوباره فرصت جبران نوشتهانـد